ตับแข็ง

1. ภาวะหลอดเลือดขอดในหลอดอาหาร (Esophageal varices) เกิดจากพังผืดในตับ ดึงรั้งทำให้เกิดความดันเลือดในตับและในหลอดอาหารสูงขึ้น จนเกิดเส้นเลือดขอดในหลอดอาหาร โดยหากเส้นเลือดขอดในหลอดอาหารแตก จะทำให้ผู้ป่วยอาเจียนเป็นเลือด ซึ่งอาจรุนแรงถึงขั้นช็อกและเสียชีวิตได้
2. ท้องมาน (Ascites) เป็นภาวะที่มีน้ำในช่องท้องปริมาณมากกว่าปกติ เกิดจากการที่แรงดันของหลอดเลือดในตับสูงขึ้นจนเกิดการรั่วซึมของน้ำออกมาจากตับ ร่วมกับภาวะที่ผู้ป่วยตับแข็งมักมีระดับโปรตีนอัลบูมินที่ต่ำลง (โปรตีนชนิดนี้จะช่วยอุ้มน้ำให้อยู่ในหลอดเลือด) จึงเกิดการสะสมปริมาณน้ำในช่องท้องเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ผู้ป่วยจะมีอาการท้องบวม ขาบวม สะดือจุ่น ภาวะนี้รักษาได้โดยการให้ยาขับปัสสาวะ

นอกจากนี้ผู้ป่วยดังกล่าว อาจเกิดการติดเชื้อในช่องท้องแทรกซ้อนได้ เนื่องจากภูมิคุ้มกันที่ลดลง ส่งผลให้มีอาการไข้ ปวดท้อง หรือท้องเสีย แพทย์จะวินิจฉัยโดยการเจาะน้ำในช่องท้องไปตรวจ และให้การรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ

3. ภาวะไตวายจากตับแข็ง (Hepatorenal syndrome) เกิดจากภาวะตับที่เสื่อมสภาพ ทำให้มีไนตริกออกไซด์ และระบบฮอร์โมนที่ควบคุมการบีบตัวของเส้นเลือดแดงผิดปกติ มีผลให้เลือดไปเลี้ยงที่ไตลดลง ทำให้เกิดภาวะไตวายขึ้น โดยภาวะนี้พยาธิสภาพของเนื้อไตจะปกติดี
4. ภาวะทางสมองของผู้ป่วยตับแข็ง เกิดจากความสามารถในการขจัดสารพิษของตับลดลง ร่วมกับการเปลี่ยนแปลงของระบบไหลเวียนเลือดในตับที่ผิดปกติ ส่งผลให้ของเสีย (โดยเฉพาะสารแอมโมเนีย) บางส่วนไม่ผ่านการกรองที่ตับ ทำให้เกิดสารพิษดังกล่าวปนกับกระแสเลือด และมีผลกระทบต่อการทำงานของสมอง

โดยผู้ป่วยมีอาการง่วงตอนกลางวัน มือสั่น พูดจาสับสน ความรู้สึกตัวลดลง หรือหมดสติได้ โดยปัจจัยที่กระตุ้นให้เกิดภาวะนี้ได้แก่ การติดเชื้อ ท้องผูก