ไข้หวัดใหญ่ในผู้สูงอายุ
ไข้หวัดใหญ่ในผู้สูงอายุต่างจากไข้หวัดในคนทั่วไปอย่างไร
ไข้หวัดใหญ่เป็นโรคติดเชื้อของระบบทางเดินหายใจอย่างฉับพลันที่เกิดจากเชื้อ Influenza Virus ซึ่งมักพบการแพร่ระบาดมากขึ้นในช่วงฤดูฝนและฤดูหนาว ระดับความรุนแรงของโรคมักขึ้นอยู่กับภูมิต้านทานของแต่ละบุคคล ในผู้ที่มีภูมิต้านทานต่ำ เช่น ผู้สูงอายุและผู้ที่มีโรคเรื้อรัง เช่น โรคไต เบาหวาน และโรคมะเร็ง หากพบการติดเชื้อไข้หวัดใหญ่ มีความเสี่ยงสูงที่จะพบอาการแทรกซ้อน เช่น ติดเชื้อไซนัสหรือหลอดลมอักเสบ ปอดอักเสบ และมีกรณีที่มีอาการรุนแรงถึงขั้นเสียชีวิต
อาการของไข้หวัดใหญ่ในผู้สูงอายุ
– ภาวะซึม ทานข้าวไม่ได้: ผู้ป่วยมีอาการอ่อนเพลียและไม่สามารถทานอาหารได้
– สับสน:อาจมีอาการสับสนหรือความสับสนในบางกรณี
– อาการไข้หวัดใหญ่ปกติ: ไข้สูง ปวดเมื่อยตามตัว ไอแห้ง เจ็บคอ และมีน้ำมูก
– อาการแทรกซ้อน: อาจพบอาการแทรกซ้อนที่เป็นอันตรายถึงชีวิต เช่น ติดเชื้อไซนัสหรือหลอดลมอักเสบ ปอดอักเสบ
เมื่อใดที่ต้องมาพบแพทย์
– หากมีอาการไข้สูง, หายใจเหนื่อยหอบ, แน่นหน้าอก, คลื่นไส้, อาเจียน, หรือไม่สามารถทานอาหารได้
– สำหรับผู้สูงอายุที่มีโรคประจำตัว การรีบพบแพทย์เพื่อตรวจวินิจฉัยและรักษาโรคเป็นสำคัญ เนื่องจากอาจมีความเสี่ยงสูงต่อการเกิดโรคแทรกซ้อน
การรักษา
– การรักษาโรคไข้หวัดใหญ่รวมถึงการให้ยาต้านไวรัสภายใน 48 ชั่วโมงหลังจากมีอาการไข้ เพื่อช่วยลดความรุนแรงของโรค
– การรักษาตามอาการ เช่น ทานยาแก้ไข้, ยาแก้ไอ, และพักผ่อนเพียงพอ
การป้องกัน
– การฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่เป็นประจำทุกปีเพื่อป้องกันโรค โดยวัคซีนไข้หวัดใหญ่จะปรับปรุงเป็นประจำเพื่อครอบคลุมเชื้อที่ระบาดในแต่ละปี
– ผู้ที่มีโรคประจำตัวหรือโรคเรื้อรัง รวมถึงผู้ที่อายุ 50 ปีขึ้นไปควรได้รับวัคซีนไข้หวัดใหญ่ปีละครั้ง
– หลังจากได้รับวัคซีน การเป็นไข้หวัดใหญ่ตามมานั้นเป็นไปได้ แต่มักจะเป็นอย่างมีน้อยและไม่รุนแรง
การป้องกันและการรักษาโรคไข้หวัดใหญ่เป็นสำคัญ เนื่องจากโรคนี้มีความเสี่ยงต่อการเกิดอาการแทรกซ้อนที่สามารถเป็นอันตรายถึงชีวิตได้ อย่างไรก็ตาม การป้องกันโรคโดยการฉีดวัคซีนและการรักษาตามคำแนะนำจากแพทย์สามารถช่วยลดความเสี่ยงและบรรเทาอาการได้ในผู้สูงอายุและกลุ่มเสี่ยงอื่น ๆ อีกหลายๆ คน